Bubelas

Este mércores recibimos a visita dun par de bubelas que apousaron nun cable xusto diante da casa. Había moitos, moitos anos que non vía unha bubela por estes lares; así que agradezo a breve parada que fixeron xusto diante da fiestra da cociña, o tempo xusto para sacar unha mala foto.

Este paxaro tamén ten cabida na nosa literatura. Como exemplo este fragmento de Anxo Angueira pertencente ao seu libro Iria, no que fai referencia ao seu voo:

“O topógrafo recolle a trepia do taquígrafo, o rapaz a regra de dous cincuenta, e regresan á horta de Cabo cara ó campo da Torre. O rapaz axudante enreda ollando o voo sincopado da bubela. Soa o aviso da corneta dos barrenistas."

Tamén a nosa fraseoloxía recolle ditos sobre este animal, e todos fan referencia a certa peculiaridade que non sei se é certa nas bubelas; así "ser unha bubela" e ser unha persoa pouco seria; e "ter cabeza de bubela" é ter pouco siso, é dicir, ser un pouco aloucado. Ben, eu estas bubelas vinas serias e recatadas, pero nunca se sabe porque a sabedoría popular tende a ser moi atinada, vaites, non ten cabeza de bubela!