50 minutos

50 minutos foi o que durou o paseo de hoxe polo monte da Cabana. Suficientes para relaxarnos e decatarnos de canto botabamos de menos saír só a ver paxaros. Só iso. Camiñada curta cos oídos atentos e os ollos á espreita. Coma sempre foron os ferreiros os que se deixaron ver, en bandadas. Cremos ver un cristado solitario. Un abelleiro inconfundible entre as ramas dun carballo que aínda conserva algunhas follas verdes. Máis adiante un, dous, tres, catro,...subeliños, co seu peito rosa, brincan ás tolas de árbore en árbore (un carballiño, un piñeiro, un eucalipto...).

Ao seu lado, calado e disimulando, un bacachís. Vaia, que toda a familia dos ferreiros se reuniu para pasar o inverno.