“E unha tarde de marzo, cando o ceo se engalanara co azul máis puro, cando o aire traía nas súas ás o perfume das primeiras follas e o sol descendía paso a paso, e bañaba cos seus últimos raios as máis altas montañas coloreándoas con esa tintura violeta que as envolve como un manto de vapores, atravesaron Branca e Xaniño aquel bosque de seculares aciñeiras e encontráronse no vello claustro de que vos falamos.”
Dende o ceo, Manuel Murguía. Ed. A
Nosa Terra
Ningún comentario:
Publicar un comentario