Non choro

Estou seca. 

Son area nun deserto. 

Un pau enxoito, sen codia.

Sigo en pé, e avanzo atrapada no futuro.

Non caio, non choro, nin fuxo.

Quizais o camiño está ben claro; quizais a misión non rematou.

Son area seca. Sen bágoas nin memoria.

Son a póla sen follas que abanea no carballo, pero non cae. Aínda non. Virá o temporal que me arrinque da nai.

Cúbrome co paraugas da esixencia. E todo esvara por riba de min.

Non chove. Non bebo.  Non choro. Só venta pola noite.