Falaban no programa Hoy por hoy de Angels Barceló na Cadena Ser das mentiras e dos mentireiros: o compulsivo, o piadoso, o inocente, o que di "eu vou sempre coa verdade por diante" sen medir as consecuencias...
Fun mentireira consciente. Mentín a gran escala durante anos. Non fun capaz de ir coa verdade por diante porque sopesei as consecuencias. E sei que acertei. Fixen ben usando a mentira como ferramenta de amor. A verdade esmagaría a quen quero e non solucionaría nin melloraría nada.
Non as definiría como mentiras piadosas, senón como reparadoras, equilibradoras. Decidimos quedar as fillas e o fillo coa dor, a decepción, a negrura. E aprendemos a mentir. Cada vez foi máis complicado pero logramos enlear ben o nobelo, con lóxica, sen dramas; con amor, sen queimaduras. Nunca saberei se foron cridas ou decidiu mentirnos, facéndonos crer que as cría. Si sei que sospeitaba, intuía e, posiblemente, quixo crer.
Bendita mentira que acouga e deixa vivir. Son como flores de plástico que adornan e cumpren a súa función aínda non sendo reais.
Este comentario foi eliminado polo autor.
ResponderEliminar